คำว่า สุญญตา
เป็นคำที่ฝ่ายมหายานนิยมใช้แพร่หลายมากที่สุด สุญญตากับอนัตตาความจริง
ก็มีความหมายใกล้เคียงกัน
กล่าวคือเป็นคำปฏิเสธสภาวะซึ่งมีอยู่ เป็นอยู่ด้วยตัวมันเอง เพราะ
ในทรรศนะของมหายาน
สรรพสิ่งซึ่งปรากฏแก่เราล้วนเป็นปฏิจจสมุปบาทธรรมทั้งสิ้น สุญญตา
มิได้หมายว่าว่างเปล่าไม่มีอะไรเลยเหมือนอากาศ
แต่หมายเพียงว่าไม่มีสภาวะที่ดำรงอยู่ได้
โดยตัวของมันเอง
ชนิดที่ไม่ต้องอาศัยปัจจัย แต่ปัจจัยธรรมซึ่งอาศัยกันเป็นภาพมายา มีอยู่
ปรากฏอยู่มิใช่ว่าจะไม่มีอะไรๆ
ไปเสียทั้งหมด ฝ่ายมหายานอธิบายว่าโลกกับพระนิพพาน
ความจริงไม่ใช่อันเดียวกันหรือแตกต่างกัน
กล่าวคือโลกเป็นปฏิจจสมุปบาท ความดับ
ปฏิจจสมุปบาทนั้นเสียได้
ก็คือพระนิพพาน ฉะนั้นทั้งโลกและพระนิพพานจึงเป็นสุญญตา
คือไม่ใช่เป็นสภาวะ
และเมื่อสภาวะไม่มีเสียแล้ว อภาวะก็พลอยไม่มีไปด้วย เพราะมีสภาวะ
จึงมีอภาวะเป็นของคู่กัน
ผู้ใดเห็นว่าโลกและพระนิพพานเป็นสภาวะ ผู้นั้นเป็นสัสสตทิฏฐิ
ผู้ใดเห็นว่าโลกและพระนิพพานเป็นอภาวะเล่า
ผู้นั้นก็เป็นอุจเฉททิฏฐิ ผู้ใดเห็นว่าโดยสมมติสัจจะ
ธรรมทั้งปวงเป็นปฏิจจสมุปบาทและโดยปรมัตถสัจจะธรรมทั้งปวงเป็นสุญญตาไซร้
ผู้นั้นแล
ได้ชื่อว่าผู้มีสัมมาทิฏฐิโดยแท้
ที่ว่ามานี้เป็นมติของพระนาครชุนผู้เป็นต้นนิกายสุญญวาท”
(เสถียร
โพธินันทะ, ชุมนุมพระสูตรมหายาน, สำนักพิพมพ์บรรณาคาร, 2516,
ต-ถ )
เครดิต : http://www.crs.mahidol.ac.th/thai/mahayana26.htm
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น